A - B - C - Ç - D - E - F - G - H - İ - K - L - M - N - O - Ö - P - R - S - Ş - T - U - Ü - V - Y - Z

• Kabarcuk / Gabarcuk: Kızgın yağda pişirilen ve daha sonra da şerbetlenen yuvarlak lokma tatlısının yöremizdeki adıdır.
• Kabura: Evin, veya bir kulübenin bir kenarını belirtmek için kullanılır. Ör: Evin kaburasındaki kazmayı getir.
• Kadana: Büyük cüsseli, iri, dev, devasa.
• Kadarehti / Kaderehti Kapısı: Bodrum kapısına veya tavan arasına açılan küçük kapı.
• Kağra: Karga
• Kalafat: Ahşap kayık tamiratı.
• Kalahtina/Galahtina: Tahıl ya da mısır depolanan, ahşaptan yapılan yapı. Bkz: Çeten.
• Kalandar/Galandar: Ocak ayı.
• Kalbur/ Galbur: Tahıl elemekte kullanılan, delikleri elekten daha büyükçe olan ve elde örülmüş olan geniş elek.
• Kaluk/Galuk: Yaşı ilerlemiş olmasına rağmen evlenememiş kişiler için kullanılır.
• Kamaşmak: Işık karşısında gözü kısmak.
• Kaneviça/Ganeviça: Bayanların çeyizliklerinde yer alan ince dokuma.
• Kangel: Eğri büğrü. Halka halka olmuş ip ya da hortum türü madde.
• Kapcuk / Gapçuk: Ağzında laf tutamayan, fitneci, fesatçı, geveze, dedikoducu, ahlakı bazuk kimse.
• Karabaş: Fındığın içi boş hali.
• Karamiş: Karayemiş, taflan.
• Karar: Orta halli anlamında kullanılır. Örnek: Bi karar gidiyor.
• Karmak: Çoklu balık oltası.
• Kartopi: Patates anlamındadır.
• Kasittan/Gasittan:  Fuzuli, gereksiz anlamında kullanılır. Ör: Kasittan yere bekledim haburda…
• Kaş: Tarlaları yollardan veya komşu arazilerden arıyan ve en fazla 2 mekre yüksekliği olan küçük yamaçlar.
• Kaşuk/Kaşık: Sargan yakalama oltası .
• Katerka: Evle ahır arasındaki köprü vaziyetini gören küçük kapak,kapı
• Katma / Gatma: Yaş tütünün kurutulmak için dizildiği ve kurutma vagonlarına (aynalara) asıldığı kalınca iplik. Bu ip kuru tütünler demetlendikten sonra taylanırken, yani taylar bağlanırken de kullanılır.
• Kavara: Yellenmek, gaz çıkarmak eylemine verilen addır. Boşa yapılan uğraş sonrası da söylenir. (Örn. ”Bi’ Kavara da çıkmayi.”)
• Kavlağan: Çınar
• Kavlak: İşe yaramaz kişi, ahmak.
• Kaybana: Ani çıkan sıkıntılı duruma tepki.
• Kayiş: Kemer.
• Kaynata: ”Kayın” ve ”Ata” kelimelerinin birleşiminden oluşur. Kayın-Ata anlamıyla, asıl kök ata manasında kullanılır. Gündelik anlamı ile ise eşlerin birbirlerinin babaları için kullanılan addır.
• Kaz Kaldıran / Gaz Galdıran: Terayağıyla yapılan peynir eritmesi. Vazgeçilmez bir kahvaltılıktır.
• Kelebur: Bedava
• Kelek: Koyun, keçi gibi küçükbaş hayvanların boynuna asılan zil.
• Kelif: Küçük kulube. Küçük ev ya da barınak.
• Kemane Vurmak: Değer vermemek, önemsememek.
• Kenef: Tuvalet, WC
• Kepengi: Evden ahıra inmek için kullanılan merdivenin üzerine örtülen kapak.
• Kerente / Kerenti: Uzun ot veya çayır biçmek için kullanılan tırpan manasındadır. Bazı köylerimizde ince odun yapmak veya çalı ayıklamak için kullanılan büyükçe el bıçağına da aynı ad konulmuştur.

• Kerman: Koyun yününü tel haline getirmek için çevrilen ahşap fırfılak şeklindeki alet.

• Kertmek: Ağacı balta ile istenilen düzeyde yaralamak.
• Kesecek : Kesmeye yarayan alet, makas anlamında kullanılır.
• Kesek: En kısa anlamında kullanılır. Ör: Kesekten gel. Kesek git: Fazla konuşma
• Kıdık: Sepetin küçük hali.
• Kıh: 1) Pis. – Yeme onu, yere düştü, kıh oldu. 2) Büyük abdest. - Kıhın geldi mi?
• Kıran/Gıran: Kır alan tanımından gelmektedir. Hafif sırtı olan çimenlik alan veye hafif bayır yer.
• Kırkılmak: 1. Saç tıraşı olmak, saç kestirmek. 2. Koyun ve keçilerin tüylerinin kesilmesi.
• Kırnat: Yastık
• Kıtmil: Az miktarda, kıt miktarda, çok küçük bir parça. (Örn. Kıtmil kadar akıl yok sende!)
• Kilizma: Kazma
• Kimiş: Gümüş, gümüş madeni.
• Kisa: Yöremizde saksağana bezeyen bir kuşa verilen addır.
• Kisnis: Corriander denen otun, ceviz ile ezilmesiyle yapılan bir meze.
• Kitakoz: Kayıkta ip takma yeri.
• Koçuk: Kaban, yağmurluk.
• Kofi: Top lahanasının baş kısmına verilen addır.
• Kokoş/Kagoş: Gerizekalı, aptal
• Kokulapi: Küçük tatlı bir armut çeşidi.
• Koleşeftra: Kertenkele
• Kom: Ardiye, kulübe, evin dışında bulunan küçük tek odalık yapı..
• Komli: Küçük oturak
• Kondellemek/Gondellemek: Eldeki bir cismi başkasının kafasına vurmak.
• Kongoş: Mısır kurusundan yapılan mısır sarması yemeği.
• Kofredik: Kooperatif
• Korzi: Yallık inek yemi doğranan kütük.
• Kopça: Düğme.
• Kopmak: Hızlıca koşmak, depar.
• Korza/Gorza: Issız, tenha bir köşe.
• Korzi: Üzerinde hayvan yiyeceği parçalanan ahşap tomruk.
• Koşa: Sıcak külde patlatılan mısıra köylerimizde verilen isim.
• Koşma: Avuç içi, bir anlamda bir avuç içi kadar ölçü birimi de sayılır ve bir avuç yerine de kullanılır.
• Kotoş: Tohumluk olarak ayrılan mısırı koçanına denir.
• Koyvermek: Bırakmak, vazgeçmek.
• Kömre: İnek pisliği veya dışkısı.
• Kör Muymul: Atmaca’nın (ya da Atmaca familyasından olan) bir kuşun yöresel adı
• Köstere: Kesici aletleri daha keskin olması için ağızlarının bilenmesine yarayan bir alet.
• Köz: Ateşte kor halde bulunan kömür parçası.
• Kudal: Kepçe.
• Kukur: Kambur
• Kumbur: Kambur
• Kumufter: Yemek taşınan sepet. Yemek sepeti.
• Kuplas: Yüzüstü durma.
• Kurdigel: Lapa içindeki hamurumsu bölüm, tortu .
• Kuruluk: evlerin genelde mazilerinde tavana iki ucundan asılı uzun ve yanyana iki tahta olup, üzerinede kurutulmuş yufkalar dizilir. Böylece hem fare dadanmasının hem de nemlenmesinin önüne geçilir; yiyecekler havadar ve kuru kalsın bu salıncağa benzeyen aparat kullanılırdı.
• Kuruşbaşı: Karaateşin yakıldığı evlerde ocak kemerinin üzerinde hafifçe dışarıya olan estetik ve kullanışlı çıkıntı. Bu çıkıntılı bölme, üzerine kibrit, şişeli gaz lambası koymak için kullanılan kullanışlı bir bölmedir.
• Kurut: Köfte büyüklüğünde kurutulan ve kahvaltıda yenilen minzi (lor peyniri, çökelek) taneleri
• Kustel/Gostel: Mısır veya tütün sapı
• Kutul: Mısır sapları kesilsinler toprakta kalan köklü kısım
• Kuşkafali : Genellikle olduk olmadık yerde hareket yapan ve konuşan kişilere denir. Oturaklı olmayanlar için kullanılır. Ör: Yabağun hauna ne diy, kuşkafali- gibi.
• Kuyuça : Sepet
• Kücük Ay: Şubat
• Külek: Büyük kova anlamındadır.
• Külfet: Masraf veya Aile anlamında da kullanılır. Bu iş bana çok külfetli geldi. Külfetim çok kalabalık bibi
• Külur: Bir tür bezelye
• Külünk Gazmasi: Kaya kesmek için kullanılan sivri kazma